> Κοιτάζοντας πίσω... 15 Φεβρουαρίου 2018

Αρχή της νέα χρονιάς και ζήσαμε  δυνατές στιγμές μέσα στις ομάδες με αφορμή μια άσκηση.

 

«Εκεί στα βαθιά γεράματα κοιτάζοντας πίσω…. για τι θα έχεις μετανιώσει;»

Ήταν η ερώτηση και οι ομάδες απάντησαν γράφοντας γράμματα στον εαυτό τους:

 

·         Η ζωή είναι μια μπιλιά και εσύ πήρες τελικά την απόφαση να μείνεις στα σίγουρα…

·         Γιατί δεν τόλμησες;

·         Μετανιώνω που δεν πέρασα περισσότερο χρόνο με τα παιδιά μου, γιατί τάχα δεν προλάβαινα.

·         Μετανιώνω που δεν πήρα σημαντικές αποφάσεις κι έκανα πίσω στις ανάγκες μου.

·         Λυπάμαι που η ζωή μου έδωσε ένα τόσο μεγάλο μάθημα κι εγώ δεν το άκουσα.

·         Μετανιώνω που δεν άνοιξα εκείνο το μικρό Art café.

·         Μετανιώνω που δεν υιοθέτησα εκείνο το ορφανό κοριτσάκι, τώρα θα είχα εγγόνια και θα ήμουν γιαγιά.

·         Μετανιώνω που δεν μετακόμισα στην Αμοργό.

·         Ήθελα να είχα κυνηγήσει το ταλέντο μου.

·         Ήθελα να είχα ασχοληθεί περισσότερο με το σώμα μου, τώρα θα είχα λιγότερους πόνους.

·         Μετανιώνω για όλα όσα κράτησα κρυφά, για όλα όσα δεν είπα.

·         Λυπάμαι που έλαβα υπόψη μου τι θα πει ο κόσμος.

·         Λυπάμαι για εκείνο το ταξίδι που δεν έκανα.

·          Λυπάμαι που φοβήθηκα να αλλάξω δουλειά.

·         Μετανιώνω που δεν άκουγα, δεν έδωσα αρκετή αγάπη και τώρα φοβάμαι πως θα πεθάνω μόνος.

·         Μετανιώνω που έμεινα σε μια σχέση που δεν μου άξιζε. Έπρεπε να είχα φύγει. Να είχα βρει την αγάπη.

·         Μετανιώνω που δεν σεβάστηκα  τον εαυτό μου.

·         Εκείνο το τηλεφώνημα, έπρεπε να το είχα κάνει!

·         Μετανιώνω που έζησα μέσα στην πίεση. Άγχος, άγχος, άγχος. Τι κατάλαβα;

·         Μετανιώνω που δεν έκανα μια φορά μόνο μια κοπάνα από τη δουλειά μου για πάω να αγναντεύω την θάλασσα.

·         Λυπάμαι που έζησα όλη μου την ζωή μέσα στο φόβο. Μην γίνει αυτό , μην γίνει το άλλο…και τελικά δεν έγινε τίποτα. Τίποτα δεν έγινε γιατί δεν τόλμησα να ζήσω!

 

·         Μετανιώνω, μετανιώνω, μετανιώνω για μια ολόκληρη ζωή.

·         Έπρεπε να είχες ρισκάρει  κι άλλο  κι άλλο κι άλλο!

·         Νιώθω ακόμη διψασμένη.

·         Μετανιώνω που βούλιαξα. Που με εγκατέλειψα και τα όνειρα μου  ρημάχτηκαν.

 

·         Λάτρεψε τον εαυτό σου. Κάνε έρωτα ξανά και ξανά και ξανά.

Μίλα! Μίλα! Μίλα!!!

 

….και κάπως έτσι μπήκαν στις ομάδες, οι νέοι στόχοι για τα χρόνια που θα έρθουν… Περισσότερο ρίσκο. Περισσότερη διεκδίκηση. Περισσότερη ζωή!...για να μην μετανιώσεις…

Παλαιότερες
αναρτήσεις
2023202020182016201520142013